In oktober 2013 heb ik samen met acteurs van DJT De Reus, een Drents jeugdtheatergezelschap, een workshop gehouden bij het Maplab van de HKU om te onderzoeken wat je met Augmented Reality en andere technieken in het theater zou kunnen doen.
We onderzochten een heel stel vragen, onder andere:
Wat kun je met Augmented Reality in het theater? Voegt het iets toe?
Wat kun je met een Avatar in het theater? Hoe maak je die dan zichtbaar?
Hoe zorg je dat een Avatar meerwaarde heeft boven een gewoon filmpje?
Kun je als acteur ook via een netwerk spelen met andere acteurs?
Wat is mijn bijdrage?
Ik had al een aantal voorstellingen samen met regisseur Henk de Reus gemaakt waarin we nieuwe media gebruikt hadden. Dus we hadden het al vaker over de bovengenoemde vragen gehad. Maar nu zouden we dan concreet, met acteurs erbij, gaan spelen met die vragen. Daarvoor moest nog wel het een en ander in software gerealiseerd worden. Voor mij betekende dit dat ik er voor gezorgd heb dat een acteur of actrice via de Kinect een avatar kon aansturen en dat die avatar vervolgens via een Augmented Reality app zichtbaar gemaakt werd.
Augmented Reality maakt het mogelijk dat er acteurs zijn zo groot als een kabouter. Maar lukt het acteurs ook om samen te spelen met een acteur die niet in werkelijkheid te zien is, alleen op het grote scherm? (Ja dus!)
Met behulp van een speciaal gordijn kan een avatar ook levensgroot geprojecteerd worden, zodat een acteur en avatar gelijkwaardig worden.
Ook via een netwerk kon een acteur of actrice samen spelen met een ander, die wel direct voor publiek stond. (Dit zouden we later ook bij Domovoj Maximus gebruiken!)
De volledige documentaire over de workshop is hier te zien.
Waar ben ik het meest trots op?
Het was een hele intensieve workshop, waarin we een heleboel verschillende dingen hebben gedaan. Ik denk, dat ik het meest trots ben op het feit dat het lukte om een acteur via het netwerk een avatar aan te sturen!