De Kabouterbestrijdingsdienst Beilen

In 2015 en 2016 heb ik samen met regisseur Henk de Reus en de acteurs van Garage TDI hard gewerkt aan de voorstelling Domovoj Maximus van theatergezelschap Garage TDI. Deze voorstelling, omschreven als “een sprookje over mediawijsheid en de angst voor zelfbedachte vijanden” gaat over kabouters:

 

Al sinds het allereerste bestaan van sprookjes wordt de wereld geteisterd door kabouters ze zitten letterlijk overal. En let op! Sinds kort zijn de kabouters gedigitaliseerd. Ze terroriseren het internet hebben toegang tot wachtwoorden, bankgeheimen, social media en bedrijfsgegevens. Onder leiding van de wrede kaboutertiran Domovoj Maximus vormen kabouters een bedreiging voor onze digitale wereldorde. Niets of niemand is nog veilig.

H.J. van de KBDB (Harm Jan van der Heikamp van de KabouterBestrijdingsDienst Beilen) bindt de strijd aan en verdwijnt zelf in de Cyberspace. Zonder de hulp van zijn collega Joleen komt hij er nooit meer uit. Joleen heeft de kennis en vaardigheden van het publiek nodig om H.J. te redden. Deze IP (Interactive Performance) maakt gebruik van AR (Augmented Reality) AI-bots (Artificial Intelligent Robots) en OG (Online Games) en zet het GP (Geëerd Publiek) tot nadenken over hun eigen IG (Internet Gebruik) en hun EPW (Eigen Plaats in de Wereld).

 

Wat is mijn bijdrage?

In eerdere projecten (zie Kleine Faust @@@ en Reuzenei) had ik al samen met Henk de Reus nagedacht over het gebruik van avatars en Augmented Reality in theatervoorstellingen. Dus ik heb ook aan deze voorstelling flink bijgedragen aan de inhoud. Voor deze voorstelling moest er ongelooflijk veel bedacht en gemaakt worden. En daarnaast moest het ook op zodanige manier werken dat het allemaal stabiel te gebruiken is, dat wil zeggen ook als het internet uitvalt of de computer ineens hapert of traag wordt. Wat heb ik allemaal gemaakt?

  • Een multiplayer game in Unity met een aantal verschillende levels en verschillende avatars waaruit de speler kan kiezen. In de game zijn er ook NPCs met AI (de kabouters) en sommige avatars kunnen onzichtbaar worden (zodat de menselijke speler bepaalde dingen kan doen).

 

Deze game bevat een aantal special effects (particles) en vanuit de game worden weer andere subgames opgestart.

 

De modellen (kabouters en omgeving) zijn gemaakt door stagiaires maar het (vele) programmeren is door mij gedaan.

  • Er is een fullscreen applicatie met geluiden en effecten die gebruikt wordt als er een kabouter door de computer wordt gedetecteerd.
  • Er is een (Arduino) applicatie om de “Materialisator” aan te sturen (een magnetron met speciale LED-strips).
  • Er is een eigen versie van een SuperMario game” met eigen teksten die met een game controller aangestuurd kan worden.
  • Er is een hardware applicatie om de “Pointaminator” aan te sturen. De pointaminator of “Kabouter portal detector” is hier @@@ al eerder besproken.
  • Er is een Augmented Reality applicatie (met daarin geïntegreerde filmpjes) die de kabouters op het toneel en in het publiek toont.

Waar ben ik het meest trots op?

Afgezien van het feit dat de voorstelling natuurlijk een mooi geheel vormt, met heel veel verschillende elementen waar ik een bijdrage aan heb geleverd, ben ik vooral trots op de Lookaminator omdat het mijn eerste app in de App Store/Google Play Store is.

Type project:

Games

Software

Hardware

Theater

In opdracht van:

Garage TDI